Rəsul Əfəndiyev Darıxmağım Yardandır

İnan, sevgilim, sənsiz bu dünyanı neylərəm?
Qışım bahar olur sən yanımda olanda;
Adına mahnılar yazaram, hər gün söylərəm;
Təbim damar olur sən yanımda olanda;
Səsini eşitməsəm, dünya mənə dar gəlir;
Elə ki gözümü yumuram, ağlıma yar gəlir, ey;
Bu qaş, bu göz, bu qəmzə;
Bu gözəllik haradandır?
Kim soruşur, deyirəm;
Darıxmağım yardandır;
Bu qaş, bu göz, bu qəmzə;
Bu gözəllik haradandır?
Kim soruşur, deyirəm;
Darıxmağım yardan;
Gözüm səndən başqa bir kəsi görməz, sevgilim;
Ruhum tamamlanır sən yanımda olanda;
Bir günüm belə əsla sənsiz ötməz, sevgilim;
Ürəyim qidalanır sən yanımda olanda;
Səsini eşitməsəm, dünya mənə dar gəlir;
Elə ki gözümü yumuram, ağlıma yar gəlir, ey;
Bu qaş, bu göz, bu qəmzə;
Bu gözəllik haradandır?
Kim soruşur, deyirəm;
Darıxmağım yardandır;
Bu qaş, bu göz, bu qəmzə;
Bu gözəllik haradandır?
Kim soruşur, deyirəm;
Darıxmağım yardandır;
Bu qaş, bu göz, bu qəmzə;
Bu gözəllik haradandır?
Kim soruşur, deyirəm;
Darıxmağım yardandır;
Bu qaş, bu göz, bu qəmzə;
Bu gözəllik haradandır?
Kim soruşur, deyirəm;
Bu qaş, bu göz, bu qəmzə;
Bu gözəllik haradandır?
Kim soruşur, deyirəm;
Bu qaş, bu göz, bu qəmzə;
Bu gözəllik haradandır?
Kim soruşur, deyirəm;
Darıxmağım yardandır!